نانوشته ها

با این پریشانی
به کدامین سوی نگاه اندازم
راه گم می کنم
در طوفان هایت
به همگام نادیده گرفته شدن هایم
به کدامین سبب چنین سخت
سخن می گویی از احساس
از فردا
از آسایش و خواب
روز هایم، شب هایم
همه از آن تو
بیا تا زمانی را گرد آتش عشق
پیش هم باشیم

م.فردا
1390/05/04