نانوشته ها

می آزرد خاطرتش
تن خسته و بی جانم
لب شیرینش
تن پر آوایش
موج موهایش
عطر نفس هایش
همه در تاریخ
پشت عکس ها خفتند
روزگاری نه چندان دور
آغوشش، کلبه تنم بود
و حال دوریم ز تن
و افکارش، خاطراتش
سخت می آزرد تن بی جانم

م.فردا
1397/8/5