نانوشته ها

بخوان آن نغمه ی پایان مرا
کین سکوتت، می شکند اجزای مرا
لب ایوان و خواب در تاریکی ماه
روشنی مرگ من و انکار تو شاد
گاه در این وحله ی بی انکار غروب
دست می نهی در دست سکوت
تا کشد شاد، خط پایان مرا
خود بخوان آن نغمه ی پایان مرا

م.فردا
1390/05/22