نانوشته ها

چو رود می گذری
بی اعتنا
از گریه های کودکان مان
چه سرد یاد می کنی
بی اعتنایت
خیره کننده است
محو می شوم
در تمام بی احساسی هایت
و دگر روز پرسیدی از عشق
سرم پایین بود
بی جواب گذشتم
که جوابم نیز
در رود می گذشت

م.فردا
1390/05/16