نانوشته ها

بخوان مرا
اي آواى آشناى كهن
نزديک مى شوي
با چنان شتابى
كه نفس مى شكند
در ميانه راه
تک تک ذرات وجودم
در هوايت گسترده مى شود
باز آغوش گشوده اى
اى خاک پاک
حال براى من
كه در خود جاى دهى

م.فردا
١٣٩٠/٠٥/٣٠