نانوشته ها

این زبان سرخ
که نه سری دارد که بدهد بر باد
و نا آشیانی که ویران شود
باک از چه دارد
مگر اندیشه هم آوایی
هم خوابی
عشق بازی
جز برشی از طعم این زندگی تاریک است
که بیانش اینقدر سنگین بر لبانش جاری می گردد؟

م.فردا
1390/03/16