نانوشته ها

به تاریکی می راند مرا
خواندن نوشته هایی که از مرگ و دوری سخن می گویند
همچنان
پنجره ها باز هستند
برای آوردن عطر تو
و همچنان
من
در انتظار یک نگاه تو
تمام جهان را می دهم
برای با دیدن لبخند بر لبانت
شادی
و طراوت صدایی
که به دور از خستگی و کار
از امید می خواند
از فردا ها

م.فردا
1390/04/09