نانوشته ها

یکی خوابه
یکی بیدار
تو که مستی
تو که هوشیار
زل زدی به کنج خونه
نبر از یاد مرگ ماهی
گوشه ی همین اتاق بود
جای خالی شقایق
هرگز هیچ گلی نرویید
نور رفته بر نگشته
چشمای من چیزی ندیده
جای خالیت گل نروید
چشم دگر نوری نبیند

16/8/1391
م.فردا