نانوشته ها

یکی خوابه یکی بیدار تو که مستی تو که هوشیار زل زدی به کنج خونه نبر از یاد مرگ ماهی گوشه ی همین اتاق بود جای خالی شقایق هرگز هیچ گلی نرویید نور رفته بر نگشته چشمای من چیزی ندیده جای خالیت گل نروید چشم دگر نوری نبیند 16/8/1391 م.فردا