تکیه بر نگاه برهنه ی که می کنی
این چنین تر و دور
از ابهام هستی ات
پر ز نشاط خواب شب های بلند
و رویای بوسه ای
با ته طعمی از بهار نارنج
و عطر های یاس
محال است
بوسیدن آب لب ها
در واپسین نفس ها
در انتهای کوچه پر تپش تماسی ابدی
م.فردا
1390/09/06
