نانوشته ها

صفحه ای نا آشنا
با تمام اطرافیان
سیاه شده در غبار و دود شهر
چروک از گرمای آفتاب قرن
رو به انزوال می رود در این میان
دستان کوتاه و قلب شکسته اش
جای می دهد در شیشه ای برای تو
گاه تنها تپش های آخرش

م.فردا
1390/05/19