تا ته عالم

آگوست 12th, 2011 بدون دیدگاه

مرو ای یار، مرو
مخوان آن قصه ی نومیدی را
گاه در این چرخه ی تیره ی بخت
می توان روزنی از نور دید
می توان گاه با بوسه ی اشک
تا ته عالم خندید

م.فردا
1390/05/21

ارسال شده در سفری کوتاه تا خود |
«
»
شما میتوانید دیدگاهی بگذارید، یا بازخوردی از سایتتان.

دیدگاهی بگذارید

عضو خوراک مطالب شوید مرا در توییتر دنبال کنید!