نانوشته ها

گاه و بی گاه
لج می کند
این دل دیوانه من
با تمام عالم هستی اتان
گاه شاد است
چنان که از نگاهش
شوق می ریزد
برای ادامه
برای حیات
و گاه
چنان غمگین است
که با هزاران من عسل هم
نمی شود به آن نزدیک شد

م.فردا
1390/04/09