نانوشته ها

شاید سکوت
تنها، نگاه گذرای کوتاه او را بر من
برای چند ثانیه بیشتر کند
تنها چند ثانیه
دگر جایی برای تامل نیست
او همان بار نخست رفته بود تا به تاریخ بپیوند
و بار دگر تنها برای اطمینان از دور بودن اندیشه ها، گذری کرد
از سطح صاف و بی روح زندگی ام
گذرانی ست که به دست او می رود به باد
خواه که در گوشه ی ایوان چراغانی اندیشه هایش باشد
و خواه که در پستوی گلایه های روز مرگی اش

م.فردا
1390/07/10