نانوشته ها

همه مرا به نهایت سوق می دهند
نزدیک است زمان شکستنم
زمانی که بی صدا
تنها صدای خداحافظی به گوش خواهد رسید
از دیوار ها که رفتنم را نظاره می کنند
تا به اوج رسیدنم را شاهد مباشند
کسی در این سفر همراهم نخواهد بود
سفری از من به خودم
شاید بازگشت
و شاید فرو رفتنی بیش
در آنچه می اندیشیده ام
نزدیک است زمان شکستنم
همه مرا به نهایت سوق می دهند
تو نیز آنجا نخواهی بود
تا ودای مرا با آنچه تا کنون برای همگان کرده ام
در پهنای صورت خیس دیوار های گچی شاهد باشی
وای که چه سرد است
روزی که رفتنم
تنها خود را به هیچ نشان می دهد
به هیچ
نزدیک است زمان شکستنم

م.فردا
1390/03/16